Przejdź do zawartości

61 Armia (ZSRR)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
61 Armia
61-я армия
Historia
Państwo

 ZSRR

Sformowanie

listopad 1941

Rozformowanie

sierpień 1945

Dowódcy
Pierwszy

gen. lejtn. Markian Popow

Ostatni

gen. płk Paweł Biełow

Działania zbrojne
II wojna światowa
Operacja wiślańsko-odrzańska
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

Armia Czerwona

Podległość

Front Briański[1]
3 Front Nadbałtycki[2]
1 Front Białoruski[2]

Armia brała udział w walkach o Wał Pomorski (5 - 20.02.1945)

61 Armia (ros. 61-я армия) – związek operacyjny Armii Czerwonej.

Formowanie i walki

[edytuj | edytuj kod]

61 Armia wchodziła w skład Frontu Briańskiego, a dowodził nią gen. lejtn. Markian Popow[3]. Następnie dowodzona była przez gen. płk Pawła Biełowa i wchodziła w skład 1 Frontu Białoruskiego[4]. Funkcję szefa sztabu pełnił gen. lejtn. Aleksandr Pulko-Dmitriew[5]. W styczniu 1945 roku, w ramach operacji wiślańsko-odrzańskiej 61 Armia działająca z przyczółka warecko-magnuszewskiego oraz 47 Armia nacierająca od strony Modlina, uderzyły w kierunku Błonia oskrzydlając Warszawę z północnego i południowego zachodu, tworząc tzw. kocioł warszawski. Znalazła się w nim niemiecka 9 Armia. Rejon Szczecina 61 Armia osiągnęła 4 marca 1945 roku[6]. Wraz z 2 Armią Pancerną Gwardii uczestniczyła w bitwie o Stargard Szczeciński. W walkach o miasto armia niemiecka straciła około 4 tys. żołnierzy[7].

Dowództwo armii

[edytuj | edytuj kod]

Dowódcy:

Członek Rady Wojennej:

  • gen. mjr Dmitrij Dubrowskij

Szef sztabu:

  • gen. por. Aleksandr Pulko-Dmitriew[5].

Struktura organizacyjna

[edytuj | edytuj kod]

w 1945 roku[5]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]